Ryzyko klimatyczne i odporność

Dyskurs wokół klimatu bardzo się ostatnio zmienił i nie przestaje ewoluować. Inwestorzy domagają się ujawniania informacji klimatycznych, banki centralne współpracują ze sobą w celu „ekologizacji systemu finansowego”, a zarówno pracownicy, jak i klienci stają się coraz bardziej wymagający w swoich oczekiwaniach w tym zakresie. Potrzeba zarządzania ryzykiem klimatycznym i wspierania uporządkowanej transformacji w kierunku niskoemisyjnej i odpornej gospodarki nie jest już kwestią sumienia, ale imperatywem strategicznym i finansowym.

Zarówno w przypadku organizacji publicznych, jak i komercyjnych, konkretne bodźce i motywacje do działania wynikają z wielu różnych względów, w tym prawych, regulacyjnych czy finansowych, z obawy przed odpowiedzialnością, konieczności zapewnienia odporności aktywów i infrastruktury; odpowiedzialności korporacyjnej; oraz wpływu na reputację.

Odzwierciedlając tę rozpiętość bodźców, również wachlarz rodzajów ryzyka związanego z klimatem jest naprawdę wielowymiarowy. Potencjalne konsekwencje wahają się od skutków fizycznych i ekonomicznych po ryzyko związane z konsekwencjami prawnymi i wynikające z tempa przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną.

Zagrożenia klimatyczne wywołują skutki na poziomie makro i mikro

• Koszty reagowania kryzysowego
• Ryzyko transformacji geopolitycznej
• Straty humanitarne
• Rosnące koszty działalności gospodarczej
• Zakłócenia w łańcuchu dostaw
• Utrata wydajności
• Zmniejszone inwestycje finansowe i straty gospodarcze
• Spory dotyczące zmiany klimatu
• Zagrożenia klimatyczne wywołują skutki na poziomie makro i mikro

Aby skutecznie reagować, organizacje będą musiały dostosować swoje zarządzanie ryzykiem klimatycznym w następujących obszarach:

1. Ocena i kwantyfikacja krótko- i długoterminowa
2. Planowanie transformacji i odporności
3. Sprawozdawczość finansowa i przejrzystość
4. Strategia inwestycyjna i jej realizacja
5. Zarządzanie kapitałem
6. Zabezpieczanie i przenoszenie ryzyka
7. Zdrowie/demografia
8. Kapitał ludzki: talenty, wynagrodzenia i dostosowanie kultury; odpowiedzialność kierownictwa średniego szczebla; zarządzanie emeryturami; ład korporacyjny.